Johannes Scheffler, później znany jako Angelus Silesius
urodził się w grudniu 1624 roku we Wrocławiu. Po nauce w ewangelickim gimnazjum św. Elżbiety we Wrocławiu młody Scheffler postanowił rozszerzyć horyzonty na uniwersytetach w Strasburgu, Lejdzie oraz w Padwie, gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny i filozofii.
W roku 1649 Scheffler wrócił na rodzimy Śląsk. Kilka lat później nawiązał kontakt z przedstawicielami odradzającej się wówczas we Wrocławiu kontrreformacji. Rezultatem spotkań, rozmów i refleksji było przejście Schefflera z protestantyzmu na katolicyzm. Wtedy to właśnie przyjął nazwisko Angelusa Silesiusa, które później stało się jego pseudonimem literackim.

Po konwersji Silesius pogrążył się w życiu poświęconym modlitwie. Wynikiem jego przeżyć i przemyśleń stało się główne dzieło jego życia „Cherubinischer Wandersmann” – „Anielski Wędrowiec”. W 1661 roku Silesius otrzymał święcenia kapłańskie. Przez kilka następnych lat życie Silesiusa wypełniła działalność pisarska na rzecz kontrreformacji i zaangażowanie na rzecz Kościoła i społeczeństwa.

Angelus Silesius zmarł 9 lipca 1677 roku i został pochowany we wrocławskim kościele św. Macieja.

W Polsce twórczość Silesiusa jest mało znana. Zainteresowanym jego osobą i twórczością polecamy piękne tłumaczenia Adama Mickiewicza zawarte w „Zdaniach i uwagach” , współczesne wydanie „Cherubowego Wędrowca” w przekładzie Marcina Brykczyńskiego i Jerzego Prokopiuka (Instytyt Mikołowski 2000) oraz rozdział poświęcony Silesiusowi w książce Jana Andrzeja Kłoczowskiego pt. „Drogi człowieka mistycznego” (Wydawnictwo Literackie 2001).
Angelus Silesius, jako osoba i poeta, okazał się idealnym Patronem Domu Spotkań. Jego polsko-niemieckie korzenie, czerpanie z europejskiej tradycji, związek z Wrocławiem, życie na styku różnych kultur oraz odważne szukanie tego, co wspólne dla wszystkich ludzi, inspirują nas w wypełnianiu misji Domu noszącego jego imię.